Last van het Eilandgevoel?

Je zal er maar last van hebben: eilandgevoel. Dan heb je écht een probleem. Eilandgevoel gaat nooit meer over en het is nog besmettelijk ook. Je houdt het je hele leven en je steekt je kinderen, familie, vrienden en collega’s ermee aan. Kijk uit! Je kan eilandgevoel zo maar oplopen. Eén keer naar een Waddeneiland en je hebt kans dat je het ook hebt!

Eilandgevoel als rode draad
Eilandgevoel is ingebakken in onze programma’s. Of je wil of niet: je ontkomt er niet aan. Van catering tot bootreis. Van programma tot overnachtingen. Van fietstocht tot congres/meeting. Eilandgevoel onderscheidt de Waddeneilanden van de rest van de wereld maar is moeilijk te omschrijven. Het heeft te maken met onthaasting, anders tegen de wereld aankijken, contact met de natuur en de elementen.

Wind
Het begrip eilandgevoel moet soms even ‘landen’. Het contrast met het bestaan ‘aan de vaste wal’ is voor sommige programma-elementen groot. Op een eiland verplaats je je bijvoorbeeld per fiets. De tegenwind is voor iedereen even sterk. De directeur moet er even hard tegen in trappen als de magazijnmedewerker. Eilandgevoel in optima forma. Maar wel héél goed voor het wij-gevoel.

Tropical Party
Eilandgevoel is ook dat soms het strand nog te nat is om te blokarten. We zullen dan even moeten wachten. Of dat de boot iets te laat vertrekt omdat de waterstand te laag is. Niets aan te doen. En: lieve Eline, nee! In het strandpaviljoen met een prachtig uitzicht op de zonsondergang past niet een panoramafoto van het strand van Hawaii. En we vinden het idee van een tropical-party ook niet passen bij het eilandgevoel. Sorry!

Het getij wacht zelfs niet op zijne majesteit!Vuurtorenwachter Terschelling

Prins Hendrik
Willem Alexander’s overgrootvader, prins Hendrik, bezocht de Brandaris op Terschelling. Vanwege het getij moest zijn boot tijdig vertrekken. De prins was al een aantal keren aangespoord om in te schepen. Hij werd daardoor kribbig: ‘het schip wacht maar, ik ben nog in gesprek!’ waarop de vuurtorenwachter reageerde met: ‘het getij wacht zelfs niet op zijne majesteit!’. Hoezo eilandgevoel?